وبلاگ استانیهـا (اخبـار مراکز و شبکـه های استانی صدا و سیمـا) - آدرس تلگرام: ostaniha@امروز:

توجه: وبلاگ استانیها در حال حاضر آپدیت نمی‌شود . . . آدرس کانال تلگرام وبلاگ استانیها: ostaniha@
برنامه پخش زنده ورزشی از شبکه های سراسری و استانی سیما
صفحات مهم وبلاگ استانیها
بخشهای مرتبط با "هنر و رسانه" در خبرگزاریها، سایتها و روزنامه ها
وب سايت مراکز استانی صدا و سيما
آرشيو ماهانه
تاريخ ايجاد: سه شنبه ششم آبان ۱۳۹۳       موضوع:پخش زنده مسابقات ورزشی

سرانجام اختلاف فدراسیون فوتبال و صدا و سیما در موضوع حق پخش تلویزیونی مسابقات فوتبال به اوج خود رسید و منجر به عدم پخش تلویزیونی بازیهای سطح اول فوتبال ایران شد.

 

فدراسیون فوتبال این بار بر موضع خود پافشاری کرد و جلوی ورود دوربینهای تلویزیونی به استادیومها را گرفت. به این ترتیب هیچ یک از بازیهای هفته دوازدهم لیگ برتر، مرحله یک‌هشتم نهایی جام حذفی و هفته سوم لیگ دسته یک فوتبال ایران در فصل 94-1393 پخش زنده نشد.

 

بر اساس نتایج نظرسنجی سایت معتبر ورزش سه، در این دعوا بیشتر هواداران فوتبال حق را به فدراسیون می‌دادند. اما بیشتر مردم منتظر مهمترین برنامه ورزشی تلویزیون، یعنی برنامه نود بودند تا ابعاد مختلف این موضوع به طور دقیق بررسی شود. اما ظاهراً این برنامه آن طور که باید نتوانست رضایت بینندگانش را به دست آورد.

 

سایت عصر ایران مطلبی به قلم مهرداد خدیر در نقد این برنامه منتشر کرد که عیناً نقل می‌شود:

 

شبی که تلویزیون به نظرسنجی درباره خود تن نداد!

 

شامگاه 5 آبان 93 صدها هزار و شاید میلیون‌ها ایرانی پای برنامه تلویزیونی 90 نشستند تا ببینند فرجام مناقشه بر سر حق پخش تلویزیونی مسابقات فوتبال چه می‌شود و موضع این برنامه و شخص مجری محبوب و سرشناس آن چیست.

آشکار بود که عادل فردوسی‌پور دشوارترین شب اجرای خود را طی 15 سالی که از عمر برنامه 90 می‌گذرد تجربه می‌کند. دل او با فوتبال و حق فوتبالی‌ها و مطالبه فدراسیون از صدا و سیما بود و هست، اما مشخص بود که محظور دارد اگر چه محذور نباشد (او را بر حذر نداشته باشند).

هر چه باشد برای صدا و سیما کار می‌کند و نسبت 90 به جعبه جادو مثل ماهی به ظرف آب است. خاصه این که به تعبیر خود عادل «پلانِ بی» یا «گزینه جانشین» هم در کار نباشد و همه می‌دانیم که رسانه دیداری – شنیداری رسمی که اصرار دارد خود را با واژه «ملی» توصیف کند انحصاری است، هر چند که دیگر بی‌رقیب نیست.

گزارش فردوسی‌پور از نتیجه جلسه رییس فدراسیون فوتبال و مدیران باشگاه‌ها با رییس سازمان صدا و سیما البته دقیق نبود، چون اظهارات دیگر حاضران از بی‌نتیجه بودن جلسه و تأکید طرفین بر مواضع قبلی حکایت می‌کند، حال آن که مجری 90 از احتمال توافق تا پایان هفته خبر می‌داد.

موضوع نظرسنجی هم نه درباره این که مردم حق را به کدام سو می‌دهند که در سنجش علایق ایرانیان به یکی از دو باشگاه لیگ اسپانیا بود!

 

 

احتمالاً مدیریت رسانه ملی از شدت علاقه ایرانیان به خود آگاه است که نیازی ندید نظرسنجی کند! فردوسی‌پور البته هم به آن خبر و هم به این نظرسنجی و هم به گزارش یک سویه در دفاع از صدا و سیما تن داد، اما با همه اینها این را هم اعلام کرد که تنها اگر مشکل اجازه ورود دوربین سیما به ورزشگاه‌ها حل شود برنامه 90 شنبه آینده پخش می شود و اگر نه 90ی در کار نخواهد بود.

حال سؤال این است که آیا 90 به سرنوشت برنامه «هفت» دچار می‌شود و همان‌گونه که فریدون جیرانی جای خود را به دیگری –گبرلو- داد اما هفت تعطیل نشد، اینجا هم یکی دیگر را به جای عادل می‌نشانند و 90 را به هر قیمت روی آنتن می‌برند یا هویت 90 به ضبط مسابقات بستگی دارد و بدون آن امکان پخش نیست؟

تفاوت 90 با «هفت» اما تنها در وابستگی برنامه به مجری آنها نیست. در برنامه «هفت» فیلمی هست که بررسی کنند، اما 90 بدون فیلم بازی چی را می‌خواهد تحلیل و حاشیه‌پردازی کند؟

ضمن این که 90 را با فردوسی‌پور می‌شناسیم و یکی دو برنامه که مزدک میرزایی اجرا کرد در خاطر کسی نمانده است.

اگر واقع‌بین باشیم باید شرایط فردوسی‌پور را درک کنیم و خیال نکنیم که او می‌توانست آشکارا علیه سازمان متبوع خود موضع بگیرد. چون این اتفاق نه در صدا و سیما که در هیچ رسانه دیگر هم رخ نمی‌دهد.

اگر منفی‌نگر باشیم می‌توانیم خرده بگیریم چرا به آن فیلم سفارشی تن داد و چرا صراحتاً حق را به جانب فدراسیون نداد و اگر نه، از رویکرد نهایی 90 استقبال کنیم که ادامه پخش 90 را به توافق دو طرف منوط کرده تا کفه  فدراسیون سنگین‌تر شود.

همراه بردن مدیران باشگاه‌ها به جام‌جم و اعزام مهدی تاج به برنامه، دو اقدام هوشمندانه علی کفاشیان بود تا نشان دهد در این مناقشه تنها نیست و حق پخش را برای خودش نمی‌خواهد و نمایش این تصاویر نیز مؤثر بود.

عادل فردوسی‌پور یا مهدی تاج اما می‌توانستند یک مثال ساده بزنند تا همه متوجه شوند. آن مثال ساده این است: سریال 50 قسمتی کلاه پهلوی 20 میلیارد تومان برای تلویزیون آب خورد. اگر هر قسمت سریال کلاه پهلوی را 72 دقیقه در نظر بگیریم با توجه به 50 قسمت، 3600 دقیقه از آنتن سیما را پُر کرده است. مطابق آمار مهدی تاج، تعداد مسابقات لیگ برتر فوتبال 240 مورد و مسابقات جام حذفی و لیگ یک هم که پخش می‌شد حداقل 60 بازی بوده است. اگر هر مسابقه را با توجه به قبل و میان برنامه و دیگر برنامه‌هایی که با استناد به آنها ساخته می‌شود دو ساعت یا 120 دقیقه در نظر بگیریم، 300 برنامه فوتبال 36000 دقیقه از آنتن سیما را در سال پُر می‌کند، یعنی 10 برابر کلاه پهلوی. وقتی تولید و بیننده 10 برابر یک سریال است چرا باید عایدی آن به همان نسبت نباشد؟

به بیان دیگر صدا و سیما برای سریال 50 قسمتی یا 3600 دقیقه ای 20 میلیارد تومان هزینه می‌کند و برای 36000 دقیقه فوتبال (10 برابر) می‌خواهد همان رقم را بپردازد؟

در گزارش 90 سراغ آبخوری ورزشگاه‌ها و لباس ورزشکاران و موارد دیگر رفتند تا ثابت کنند فوتبال ایران حرفه‌ای نیست و حال که حرفه‌ای نیست حق پخش حرفه‌ای هم نباید بخواهند! مثل این که دوربین را برداری وسط یک کنسرت بکاری و بگویی این که موسیقی نیست، صدایی ندارند و مگر مثل فلان خواننده غربی می‌خوانند که ما پول بدهیم؟!

حرف فدراسیون و سازمان لیگ روشن است. می‌گویند می‌خواهید پخش کنید پول آن را بپردازید، همین! صدا و سیما اما آسمان و ریسمان می‌بافد. یک روز موضوع را امنیتی می‌کند، روز دیگر می‌گوید این لیگ کیفیت ندارد، روز سوم بهانه می‌آورد که پخش نکنیم اسپانسرها ازباشگاه‌ها حمایت نمی‌کنند چون آگهی آنها دیده نمی‌شود و فدراسیون هم پاسخ می‌دهد یا می‌تواند بدهد: مگر هر تئاتر و کنسرت و سخنرانی را مستقیماً پخش می‌کنید؟

مسوولیت ارزیابی کیفیت لیگ هم با صدا و سیما نیست. کما این که درباره کیفیت مذاکرات مجلس نظر نمی‌دهند و تنها پخش می‌کنند. این که آگهی‌ها ادامه پیدا می‌کند یا نه نیز مشکل باشگاه‌هاست و فدراسیون و باز به صدا و سیما ربطی ندارد.
 
در دنیای امروز هزار میلیارد تومان بودجه سالانه برخی کشورهاست، ولی صدا و سیما مدام می‌نالد که کم است. دولت به ما پول بدهد تا به فدراسیون بدهیم!

ارزیابی‌ها اما نشان می‌دهد که سازمان صدا و سیما با تورم نیرو رو به روست و مشکل آن نه بر سر پروژه‌ها که به خاطر تأمین حقوق و مزایای هزاران نفری است که درباره بهره‌وری و بازدهی آنان نظرات مختلفی وجود دارد.

فدراسیون می‌تواند در گام‌های بعدی گزینه پخش بازی‌ها از طریق سایت را نیز بیازماید و چندان که تصور می‌شود دست آن بسته نیست.

برنامه 90 دوشنبه 5 آبان 93 را به خاطر بسپارید. نه به این خاطر که شاید آخرین برنامه -یا آخرین با اجرای عادل فروسی‌پور- باشد که به این دلیل که رسانه‌ای که درباره عالم و آدم نظر می‌دهد حاضر نشد موضع خود را موضوع نظرسنجی کند و ترجیح داد مردم تنها در این باره نظر دهند که رئال را بیشتر دوست دارند یا بارسا را!


[ دیدگاه ها ( )][برچسب‌ها: نود، فردوسی پور، فوتبال] 
تاريخ ايجاد: یکشنبه بیست و سوم شهریور ۱۳۹۳       موضوع:برنامه های شبکه های استانی

امروزه برنامه هاي ورزشي يكي از پرطرفدارترين برنامه هاي تلويزيوني در شبكه هاي تلويزيوني دنياست. در ايران هم پخش زنده مسابقات ورزشي همواره در زمره پربيننده ترين برنامه هاي تلويزيوني قرار دارد. با توجه به واگذاري پخش زنده راديو تلويزيوني بازيهاي تيمهاي ورزشي شهرستاني به شبكه هاي استاني، پخش زنده اين بازيها از جايگاه نسبتاً خوبي بين علاقمندان به ورزش برخوردار است.

 

اما در كنار پخش زنده مسابقات، شبكه هاي تلويزيوني برنامه هاي مختص ورزشي هم پخش مي كنند كه به پخش خلاصه بازيها، بررسي نتايج به دست آمده و اخبار و حواشي پيرامون تيمها مي پردازند. نمونه شاخص چنين برنامه هايي در ايران، برنامه تلويزيوني "نود" است كه در سالهاي اخير همواره در بين پربيننده ترين برنامه هاي تلويزيوني ايران قرار داشته است.

 

اكثر قريب به اتفاق مراكز استاني از ابتداي تأسيس، بخشي از زمان خود را به پخش برنامه هاي ورزشي اختصاص مي دادند كه با راه اندازي شبكه هاي استاني، اين برنامه ها در زمان بهتر و با مدت بيشتري پخش مي شوند. البته اغلب اين برنامه ها بينندگان محدودي دارند و تنها در برخي شبكه هاي استاني كه تيمي در ليگ برتر فوتبال دارند، تعداد بيشتري از مردم بيننده آنها هستند.

 

در اين پست جدولي براي اعلام نام و زمان پخش برنامه هاي ورزشي شبكه هاي استاني و محلي به همراه برنامه هاي ورزشي چند شبكه سراسري سيما تهيه شده كه اميدوارم با كمك مخاطبان عزيز، نواقص و ايرادات احتمالي آن برطرف شود:

 

>>> جدول پخش برنامه هاي ورزشي شبكه هاي سراسري، استاني و محلي سيما <<<


[ دیدگاه ها ( )][برچسب‌ها: برنامه ورزشی، نود] 
تاريخ ايجاد: جمعه هشتم آذر ۱۳۹۲       موضوع:برنامه های شبکه های استانی
احتمالاً در یکی از مناسبتهای شاد دهه هشتاد بود که شبکه های سراسری سیما از یک طرح گرافیکی در گوشه تصویر برای اعلام تبریک استفاده کردند. در آن سالها استفاده از این طرحها فقط در مناسبتهای بسیار مهم و البته شاد استفاده می شد. به تدریج شبکه های استانی سیما هم به تأسی از شبکه های سراسری در برخی اعیاد بزرگ ملی و مذهبی مثل نوروز، فطر و قربان از چنین طرحهای گرافیکی استفاده کردند.

بعد از مدتی استفاده از طرحهای مناسبتی در شبکه های سراسری و استانی سیما در ایام عزای مذهبی هم آغاز شد و در روزهای شاخصی مثل تاسوعا و عاشورا بیشتر شبکه ها از چنین گرافیکهایی استفاده می کردند.

کم کم این کار روند افراطی به خود گرفت و در تمام مناسبتهای کوچک و بزرگ شاد و غمگین در طول سال، تمام شبکه های سیما گوشه ای از تصویر را برای درج گرافیکهای مناسبتی اختصاص می دادند که در بیشتر مواقع هم از طراحی ضعیفی برخوردار بودند. حتی در برخی مواقع به علت مشکلات و ضعفهای فنی، این کار باعث پایین آمدن کیفیت تصویر شبکه می شد.

کار به همین جا ختم نشد و تغییر رنگ لوگوی شبکه ها در مناسبتهای غمگین هم در دستور کار قرار گرفت. ظاهراً دیگر این کار حالت آیین نامه ای به خود گرفته است. چرا که قبلاً برخی از شبکه ها بودند که در هیچ مناسبتی رنگ لوگویشان را عوض نمی کردند، اما هم اکنون در یک زمان خاص رنگ لوگوی تمامی شبکه های استانی و سراسری به یکباره تغییر می کند.
اوج این کار در ماه محرم سال 92 بود که لوگوی تمام شبکه های سراسری و استانی سیما حدود پانزده روز به رنگ سیاه بود و در بیشتر آنها طرحی نیز در گوشه دیگر تصویر یا به همراه لوگو استفاده می شد.

اگر گردانندگان سیما از طریق تغییر رنگ لوگوی شبکه ها قصد رساندن پیامی را دارند، طبیعی است در صورت استفاده افراطی از آن به این هدف نخواهند رسید و چه بهتر اگر هم اصرار دارند، این کار حداقل در روزهای محدودی انجام شود. اما چیزی که مشخص است شبکه های سیما در روزهای عزاداری به طور ویژه ای "کم بیننده" می شوند و کم شدن زیباییهای بصری تصویر و استفاده بیش از حد از رنگهای تیره و غمگین باعث می شود عده زیادی از بینندگان رغبتی برای دیدن برنامه های آنها نداشته باشند.

به نظر نگارنده بسیاری از تغییراتی که در روال و شکل برنامه های صدا و سیما در روزهای عزاداری انجام می شود غیر ضروری بوده و عدم انجام آنها نشانه بی احترامی به باورهای مذهبی مردم نیست. بهترین نمونه برای این موضوع برنامه نود است که بارها در مناسبتهای غمگین (از جمله در دهه محرم 92) پخش شده است. گروه برنامه ساز نود (که شاید بتوان از آنها به عنوان حرفه ای ترین گروه برنامه ساز حال حاضر صدا و سیما نام برد) بدون اینکه تغییری در رنگهای شاد دکور، زیرنویس و وله های برنامه ایجاد کنند، بیش از سه ساعت، بینندگانشان را در نیمه شب یک روز غیر تعطیل با خود همراه می کنند که بخش زیادی از آنها هم افراد مذهبی هستند و چه بسا قبل از برنامه هم در مراسم عزاداری بوده اند.

به نظر می رسد وقت آن رسیده یک حرکت جدی برای تغییر در ساختار برنامه های صدا و سیما در مناسبتهای عزاداری آغاز شود.
همانطور که تا دهه هفتاد در چنین مناسبتهایی تنها از صدای سازهایی مثل نی، طبل و سنج در شبکه های صدا و سیما استفاده می شد، اما بعد از آن استفاده از هر نوع موسیقی با تم غمگین مجاز شد. پخش برنامه های تکراری، محدود و مشابه از تمام شبکه ها و در تمام ساعات شبانه روز روشی صحیح به نظر نمی رسد. شاید قطع برنامه برخی شبکه ها و پخش کالرباز بهتر از روشی باشد که هم اکنون در پیش گرفته شده است، البته به شرطی که رنگهای تصویر کالربار را سیاه و سفید نکنند!


[ دیدگاه ها ( )][برچسب‌ها: محرم، نود] 
.:آخرین مطالب ارسال شده :.
 444. تغییر فرکانس AM سه شبکه رادیویی
 443. تولد دوباره شبکه تهران به صورت اچ‌دی + جدول فرستنده‌های سوم استانها
 442. شایعه تبدیل شبکه HD به شبکه پایتخت
 441. حذف مجدد شبکه HD از ماهواره بدر!
 440. پخش سه روزه برنامه‌های شبکه IRIB HD از ماهواره!
 439. بازگشت بعد از پنجاه روز...
 438. بررسی راه‌اندازی رادیوی محلی بختیاری در خوزستان
 437. پخش ماهواره‌ای شبکه مهاباد پیگیری می‌شود
 436. تولید و پخش دو برنامه ادبی ترکی و کردی
 435. زمان پخش اخبار و برنامه‌های ورزشی از رادیو
 434. پخش رادیو انگلیسی روی موج اف‌ام در تهران
 433. راه‌اندازی بخش "زیارت" در دل شبکه "خراسان رضوی"
 432. تعطیلی شبکه‌های صدا و سیما ادامه دارد
 431. ادغام رادیو نوا در رادیو قرآن
 430. رادیو کتاب و رادیو گلچین تعطیل شدند
 429. احتمال کاهش ساعت پخش شبکه‌های استانی
 428. شبکه جدید "تهران" راه‌اندازی می‌شود
 427. خداحافظی با شبکه تماشا، در جشن تولد دو سالگی!
 426. دسترسی آسان به آرشیو برنامه‌های شبکه‌های سراسری
 425. آغاز پخش سراسری شبکه نسیم از سوم دی